Dag 21: Pieken en dalen

We verlaten het dorp San Pedro de Atacama, en moeten opnieuw de piek van 3400 meter over. Het maanlandschap blijft lang aanhouden, maar de wegen zijn goed en de rit verloopt vlot. We rijden lang over een hoogvlakte van meer dan 2000 meter hoog. De uitgestrektheid van dit gebied is opnieuw indrukwekkend. Je kunt je er geen voorstelling van maken, en foto’s kunnen het maar moeilijk vastleggen.

Tijdens een stop bij een tankstation blijkt onze rechter achterband opnieuw lek; het reservewiel moet dus opnieuw tevoorschijn komen...

Even voor Pozo Almonte, een klein dorpje op de route, verschijnt er eindelijk wat groen in het landschap. Het is goed te merken dat we richting de evenaar rijden: in de middag gaan de temperaturen richting de 40 graden, en de zon staat de hele tijd recht op je kop.

Het laatste deel van de rit gaat opnieuw over bergachtig terrein; het groen is nergens meer te bekennen. De weg voert, al klimmend en dalend, langs zeer diepe kloven; die zijn nauwelijks vast te leggen, die moet je gezien hebben. Op ongeveer 50 km voor Arica (onze eindbestemming voor vandaag) verschijnt er toch weer even wat kleur in het grauwe landschap. In de slotfase van de rit dalen we af naar zeeniveau; ons hotel ligt (opnieuw) prachtig aan het strand...