’s Ochtends rond een uur of 7 zijn we
vertrokken uit ons hotel in Rio Gallegos. Vandaag moesten we twee keer de grens
over: naar Chili en weer terug. Gelukkig viel het nogal mee met het wachten bij
de grensovergang, dus onze reis van vandaag (meer dan 500 km) schoot tot dusver
goed op. Het stuk door Chili bestaat grotendeels uit een gravelweg van 105 km –
gewoon onverhard: stenen, geen asfalt. Het opwaaiende stof valt nogal mee
doordat er veel wind staat. Het landschap is dor, woestijnachtig – met ons
veersysteem gaan we er echter moeiteloos overheen. Op de slechtere stukken
houden we een beetje in: 75 km/u. Voor de rest: 90 km/u of harder – we rijden
dus een stukje voor de groep uit.
Aan het einde van de lange gravelweg wachten
we even; Jan (equipe 34) komt wat later
aan, en meldt dat hij geen remmen meer heeft: bij het linkervoorwiel zijn beide
remleiding afgebroken, waardoor zijn remsysteem in z’n geheel niet meer
functioneert. Enkel de handrem biedt hier uitkomst. We besluiten verder te
rijden, op zoek naar een garage met onderdelen. Inmiddels weten we al dat de
technische dienst geen spullen bij zich heeft om het mankement te repareren.
We rijden nog een kleine 80 kilometer door
(Jan dus alleen met handrem), waarbij we samen met Job en Catelijne (equipe 18)
een stuk vooruit rijden op zoek naar de benodigde onderdelen. In Rio Grande
vinden we uiteindelijk wat we zoeken: in een soort Gamma kopen we een setje om
de remleidingen op te trompen. Alles kan gerepareerd worden – het kost alleen
wat tijd. Inmiddels remt de auto overigens weer prima.
Rond een uur of 8 ’s avonds restte ons dus nog
een reis van ruim 250 km naar Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld. Met
name de laatste 100 km van deze route is adembenemend mooi: bergen, meren, een
prachtige zonsondergang en een schitterende bergweg. Schitterend, op het wegdek
na: er zitten namelijk nogal wat kuilen in. Hier blijkt Job, die onder meer de
Tulpenrallye rijdt, wel in zijn element. We moesten ons zelfs een beetje inhouden
om er geen race van te maken...
Het wordt inmiddels donker; rond half twaalf
’s avonds bereiken we het hotel.
Op de veer naar Chili... |
Ontzettend vet! Stink jaloers lees ik de blogs en bekijk ik de videorapportages van ploeg 83 voor de beelden. Wat een avontuur, goed om te horen dat jullie nog zonder problemen onderweg zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk kijk al uit naar de volgende beelden en verhalen
Goed hoor, geen mankement wat jullie niet op kunnen lossen. En wat een prachtige omgeving! Hier hebben we een mooie grote maan, heel veel regen en wind en t is koud dus geniet van dat al moois. Grt Klein tante Tooske
BeantwoordenVerwijderenHey Maarten,
BeantwoordenVerwijderenIk bekijk net voor het eerst je blog.
Wat ontzettend gaaf allemaal zeg en wat een prachtige omgeving!
(ben zelf stiekem toch wel een beetje jaloers, morgen weer om half 6 de kou in om te gaan werken :(
Ik wens je een hele mooie tijd toe.
Groetjes, Hanneke