Dag 19: Doe die deur eens dicht!

Bij het vertrek vanuit de plaggenhutten in Caldera wacht ons een onaangename verrassing: de linker deur van onze Amazone houdt niet meer in het slot. Zoals wel vaker lossen we het mankement provisorisch op: met een paar elastieken maken we de deur vast aan de hoofdsteun van de stoel. Het rijdt niet echt plezierig: in een lange bocht naar rechts gaat de door nog altijd een beetje open. De linker deur van onze auto houdt niet meer in het slot. Met een paar elastieken maken we deur vast aan de hoofdsteun van de stoel. Het rijdt niet echt plezierig, want in een lange bocht naar rechts gaat de deur een beetje open. En dan moeten we nog 750 km, over bochtige wegen en over een hoogte van ruim 3400 meter. Onderweg begint dan ook nog de hemelbekleding van onze auto naar beneden te komen... Maar wat een indrukwekkende omgeving! Dor, droog en geen sprietje groenigheid. Een echt maanlandschap.

Wanneer we San Pedro de Atacama naderen wordt het landschap steeds ruiger: werkelijk prachtig. Het dorpje ligt om ongeveer 2500 meter hoogte, en heeft karakteristieke, smalle straatjes. Ons onderkomen in San Pedro is prachtig: het bestaat uit een centraal gebouw met zwembad, en diverse bijgebouwen (met daarin de kamers). Onze kerstmaaltijd ’s avonds (het is vandaag eerste kerstdag) smaakt ook bijzonder goed.

Gelukkig hebben we morgen een rustdag, zodat we onze auto’s weer in orde kunnen maken. Volgens Kees Boonman (equipe 35) zou het probleem met de deurvergrendeling wel eens mee kunnen vallen; waarschijnlijk is het een kwestie van afstellen. Wel mooi hoe dat dan in zo’n groep werkt: je krijgt talloze adviezen, waarvan de meeste maar weinig zinvol blijken...

Maarten, temidden van het prachtig ruige maandlandschap.