Vandaag gaan we van Nazca naar de hoofdstad
van Peru, Lima. Het is een rit van ongeveer 400 km, waarvan een deel autoweg.
We vertrekken vanuit een gortdroge streek, en bezoeken onderweg nog even een
uitzichtspunt; hier zouden lijnen zichtbaar zijn, die allerlei bijzondere
figuren moeten voorstellen. Wij zien niks; ook geen aliens. En die hadden ze
ons ook nog beloofd...
We rijden richting de kust en zien steeds meer
groen om ons heen: een agrarisch gebied met grote wijngaarden, mais- en aspergevelden.
Bijzonder om te zien: midden in de woestijn komje grote, omheinde percelen
tegen waar de gewassen er gezond en groen uitzien. Het kan niet anders dan dat
de velden bevloeid worden, maar je zien nergens beregening. Waarschijnlijk
gebeurt dit ondergronds, in het doorlatende zand, waardoor er geen verdamping
is. Af en toe bereikt een penetrante geur onze verder zo frisse cockpit: dit
blijken enkele nabijgelegen kippenfarms te zijn. Een kippenhok bestaat hier uit
een dak op palen, met wat plastic aan de zijkant. De farms hebben een immense
omvang.
Op een gegeven moment zien we de zee; de weg
naar Lima verloopt vanaf dat moment nagenoeg constant langs de kustlijn. Links
van ons de zee; rechts een onbegroeide zandwal van enkele tientallen meters
hoog. De kippenfarms zijn ook op het strand terug te vinden. Lekker windje, he?
Ongeveer 20 kilometer voor Lima worden we
opgevangen door de Peruaanse Volvo-club. Zij zullen ons tot vlak voor Lima
begeleiden; vanaf dat moment zullen we door de lokale politie naar het
Hilton-hotel geholpen worden. Opnieuw een unieke ervaring: de politie rijdt op
motoren mee, dwars door het drukke stadsverkeer, driftig fluitend en gebaren
makend. We mogen, nee: moeten alle rode lichten negeren. En zo arriveren we al
vrij vlot bij ons hotel.
’s Avonds krijgen we bij het diner nog een
toespraak van de (plaatsvervangende) ambassadeur. De stad Lima, pal aan zee,
oogt vriendelijk en opgeruimd. Morgen hebben we hier een vrije dag te besteden.
Houzee!
Hoi Ton,
BeantwoordenVerwijderenOp de laatste foto, bij de rode Volvo, een houding die ik van jou niet gewend ben. Ik verwacht je op je rug onder deze mooie dame.
Het was gisteren weer een spannende dag(27)
Groeten Wim Louwers