Rustdag in Puerto Natales: Jan, Job, Ton en
Henry ontbijten om half 8; Arend neemt deel aan een excursie, Maarten slaapt
nog even uit. De remlichtschakelaars van Jobs kattenrug worden vervangen, en er
wordt ook meteen een nieuwe thermostaat in geplaatst. Ook in onze eigen Amazone
wordt een koudere thermostaat gezet: we zullen de komende weken op hoogstes
komen waar het water al bij 84 graden aan de kook raakt. Ton adviseert dat het
beter is om dan een thermostaat te hebben die wat eerder opent...
Rond het middaguur rijden we, samen met Jan,
Riki, Job en Catelijne, naar het national park Torres del Paine. We rijden een
poosje over een wasbordachtige gravelweg; Job en Catelijne besluiten te stoppen
en een grot te gaan bezoeken. Wij rijden met het overgebleven team (34) verder
het park in (ruim 100 km over gravel).
Het park blijkt zeer de moeite waard: een prachtig
landschap met blauwe meren, gletsjers en lama’s. De uitzichten hier zijn
werkelijk adembenemend.
Tussen de middag eten we in een restaurantje
waar de maaltijden op een houtvuur worden bereid: Ton, Jan en Riki een zalm,
Maarten een lekkere biefstuk. Heerlijk. Eenmaal terug in Puerto Natales wacht
ons een feest in het plein van de stad: Fred Postma (organisator van de reis)
is 50 geworden.
Kan niet wachten op de plaatjes, klinkt adembenemend mooi. Wij doen het hier met winterse buien met hagel en natte sneeuw, snelwegen met vertrouwde files in elk geval de a16 en als er een bui valt zijn die files meteen een stuk langer. Vorige week even op Laar geweest om het kerstmenu te bespreken.
BeantwoordenVerwijderenGeniet ervan Kln TNT Tooske