Vandaag was het een lange dag: 690 km in
totaal, waarvan maar liefst 250 onverhard. Gisteravond werd ons nog even
medegedeeld dat er onderweg geen mogelijkheid zal zijn om te tanken: de
organisatie heeft daarom besloten om na ongeveer 250 km klaar te gaan staan met
een tank benzine. Iedereen kan hier vijftien liter kopen.
De volgende dag blijkt dat de organisatie een
pick-up heeft gecharterd, met daarop een kunststof vat van duizend liter. En
een paar oude oliedrums. Met een handpompje worden (via een stuk tuinslang)
kannetjes van vijf en tien liter gevuld. Omdat wij zelf genoeg benzine aan
boord hebben, verdelen we onze vijftien liter over de anderen in ons groepje.
Het tanken gaat erg traag: de groep is groot, en het geheel neemt zeker twee
uur in beslag.
Zoals gezegd, lagen er vandaag ook veel
onverharde wegen op de route. Dit blijkt ondertussen zijn tol te eisen van de
oldtimers. Binnen onze groep blijft het echter beperkt tot een losgetrilde
uitlaat bij de kattenrug van Job (equipe 18). Een van de moertjes blijkt
foetsie. Gelukkig heeft Ton een uitputtend voorraadje...
De rit verloopt verder voorspoedig; het
grootste deel is woestijnlandschap. Opmerkelijk is de harde wind die er vaak
staat: dit maakt het rijden nog een stukje intensiever. Onze eindbestemming
voor vandaag, Perito Moreno, ligt als een oase in het woestijnlandschap:
urenlang rijden door de dorre streek, en dan is daar ineens dat groene vlak met
huisjes. Het is een apart gezicht.
Overnachten doen we vanavond in een tentje op
een voetbalveld. Bij aankomst blijkt er echter geen sprietje gras te staan: het
lijkt meer op een zandbak met twee provisorisch gebouwde doelen. We zetten het
tentje op (in de regen, uitgerekend vanavond) en gaan nog even tanken. Het
avondeten ziet er wel apetijtelijk uit: een traditionele barbecue op het
voetbalveld. Hopelijk blijft het een beetje droog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten