Dag 6: Vandaag geen pinguins

Heerlijk, zo’n volledige nachtrust. Ton is zijn stem al enkele dagen kwijt; dat is in deze omgeving in ieder geval beter dan de weg kwijt. Onze gloednieuwe hotelkamer (met balkon) biedt uitzicht op de zee. ’s Ochtends zijn we na het ontbijt nog even over het strand gelopen, en hebben we de auto’s rijklaar gemaakt. Wijnand (equipe 78) had gelukkig een reservedynamo bij zich, die er snel in gezet kon worden. Maarten had ondertussen zijn Spaans wat opgefrist door een praatje te maken met een journalist uit Buenos Aires. Omstreeks 11 uur ’s ochtends is ook de auto van Job en Catelijne (equipe 18) klaar. We drinken met z’n allen nog even een kop koffie en vertrekking rond het middaguur richting Comodora Rivadavia (een rit van slechts 450 km). Het heeft echter nogal wat voeten in de aarde om Puerto Madryn te verlaten: we zouden graag nog eerst even willen tanken, maar bij de eerste twee tankstations vangen we bot. Ons plan om in Punta Tombo de pinguins te gaan bekijken stellen we onderweg bij: de komende dagen zijn er hiervoor nog verschillende gelegenheden. Volgens Henry (equipe 60) smaken die beesten toch niet...

We rijden rechtstreeks naar onze eindbestemming. Gewoon rije rije rije in m’n wagentje. Wederom door het enorm uitgestrekte landschap van Patagonie. Men kan zich afvragen wat de lol is van het rijden door een dergelijk gebied. Is dat niet eentonig? Het antwoord is nee: je krijgt simpelweg een hele andere indruk van de grootte van onze aardbol.

We hebben trouwens vernomen dat het technische team Schaap (equipe 97) nog steeds in Buenos Aires staat: zij zijn bestolen, en zijn onder meer hun paspoorten kwijt. Zij kunnen pas vandaag naar de ambassade toe.

Ons hotel in Puerto Madryn, pal tegenover het strand.